Maxi van Fluks start haar betovering al vanaf de cover. Wat een prachtige illustratie hebben ze gebruikt. De verbazing van Paula als ze de ondeugende Maxi aan haar vinger ziet bengelen. Die kleuren, die emoties die daarvan spatten is echt onbeschrijfelijk. 

Ook binnenin weet Max Meinzold je te boeien met zijn prachtige, kleurrijke illustraties. Je start en eindigt zelfs met een tweepagina tekening die je meteen de setting weergeeft waar het verhaal zich afspeelt. Je voelt de connectie tussen schrijver en illustrator, maar ook de lezer kan hier van meegenieten. Want een samenwerking die heel goed klikt, is voelbaar op elke bladzijde. Het is ook die klik die je verder betovert en meeneemt in dit fantasierijke verhaal.

In elf korte hoofdstukken word je meegesleurd in het nieuwe avontuurlijke verhaal van Paula en Maxi. Pagina’s gevuld met heel veel humor en magie. Bladzijden die je ook laten nadenken bij bepaalde situaties. Hoe zou jij reageren? Snap jij wat juist is en wat je beter niet doet? Bladzijden waar je door de beschrijvende schrijfstijl van Anna gewoon door het verhaal vliegt. En toch is er nog plaats voor je eigen fantasie. Met een veel te snel einde, waarbij je zelfs een beetje zou gaan hopen, dat ze verder deugnieterij zou uitspoken zodat Maxi niet zo snel terug zou moeten naar haar vertrouwde omgeving.  Ondertussen is ook deel 2 in onze boekwinkels te vinden. Ik kan dit alleen maar toejuichen. Want ook bij de kinderen in mijn klas en bij mij zit Maxi reeds in ons hart.

Mooi en avontuurlijk verhaal met veel kleurrijke illustraties!

Suki gaat een nachtje bij haar opa slapen. Haar mama geeft haar een hele stapel boeken mee, zodat ze kan lezen. Maar lezen gaat nog niet zo vlot voor Suki, ze heeft er dan ook geen zin in. Ze is liever buiten waar ze met de poes van de buurvrouw speelt of bouwt liever een hut. Ze speelt met opa met de kaarten en helpt hem bij het eten maken. Wanneer het donker is, gaat opa naar buiten.Wat gaat hij doen? Suki volgt hem stiekem en ontdekt zijn geheim…

Mijn tijgeropa is een mooi verhaal boordevol avontuur, van bekroond auteur Tanneke Wigersma. Wigersma schreef verschillende lees- en prentenboeken. Het verhaal is opgesplitst in korte tekstjes van telkens 1 pagina. In het verhaal werden geen hoofdletters gebruikt, zodat beginnende lezers de tekst makkelijker kunnen lezen. Het zijn dan ook korte zinnen, met eenvoudige woorden. Het lettertype werd ook speciaal ontworpen om ondersteuning te bieden aan beginnende lezers. Dit boek is geschreven op AVI-E3 niveau en behoort tot een nieuwe reeks voor beginnende lezers! Wigersma schreef ook een ander leuk boek in deze reeks: Ella wil een hond. Beide boeken kregen dezelfde lay-out en hebben veel leuke illustraties tussen de korte teksten. De illustraties werden gemaakt door Sarah van Dongen. Ze heeft een zeer herkenbare eigen stijl die opvalt door het prachtige kleurgebruik en de mooie composities. Zowel op de cover als in het boek zelf zal je veel illustraties terugvinden van katten, daar katten toch wel een prominente rol spelen in het verhaal.

Ik vond het zelf een heel mooi verhaal, zeker in combinatie met de prachtige, kleurrijke illustraties, over een meisje dat in een aantal zaken niet zo sterk is, zoals lezen en voetbal spelen, maar via haar opa toch iets leuks vindt dat haar interesseert en waar ze zich voor inzet. Je leert uiteindelijk het meest bij doordat je gemotiveerd bent en geïnteresseerd bent in iets! Een mooi en avontuurlijk verhaal met veel kleurrijke illustraties geschikt om voor te lezen of om zelf te lezen vanaf 6 à 7 jaar.

Het boek is van de makers van de reeks ‘de waanzinnige boomhut’ dus ik was al benieuwd of ze met dezelfde stijl ook dit boek hebben uitgegeven.

Wanneer ik in mijn klas (eerste/tweede leerjaar) het boek laat zien en de lijst overloop met 101 smerige dingen, vult het klaslokaal zich al vlug met veel ‘bah, ei, …’ maar met evenveel gegniffel en gelach. De geweldige, bijhorende illustraties zijn echt hilarisch en erg grappig. Het spreekt zeker aan…dat is meer dan duidelijk. Het boek bestaat uit verschillende verhalen met het terugkerende personage Andy. Zeker het eerste verhaal over spruitjes is herkenbaar voor een deel van mijn leerlingen. Sommige hebben volgens mij een hele hoop nieuwe tips gevonden om de volgende keer hun spruitjes niet te moeten opeten.

Zelf lezen lukt bij mijn leerlingen nog niet maar vanaf 9 jaar is dit zeker mogelijk. Voor kinderen die minder graag lezen, staat er zelf een heel stripverhaal in. Voorlezen lukt wel en het is zeker een aanrader.
Een grappig, hilarisch boek dat zeker niet mag ontbreken in de boekenkast voor kinderen (en ouders) die houden van smerige dingen.

Wat krijg je als je 'flessenpost' en 'een geest uit een lamp' combineert met een dosis sterrenstof? Geen idee? Wel, dan maakt een flessenfee haar intrede. En niet zomaar eentje: Maximeralda Feodora Dilaria Nima van Fluks, oftewel Maxi voor de vrienden, een wensfee met flesarrest! Na meer dan 2 jaar eenzame opsluiting voor het overtreden van belangrijke feeënregels, haalt de verbijsterde Paula gelukkig eindelijk de dop van de fles. Maar de straf zit er nog niet op! Maxi mag haar feeënkrachten pas terug helemaal gebruiken als ze voor voldoende goede daden heeft gezorgd. Een hele uitdaging voor een onstuimig feetje als Maxi! Goede bedoelingen komt ze niet te kort, maar de uitwerking ervan mist nog wat afwerking.

De Duitse Anna Ruhe raakte bekend als auteur van de succesvolle 'Magische apotheek'-reeks. Met deze nieuwe, avontuurlijke en magische serie bewijst ze dat er ook voor het jongere leespubliek nog voldoende magie in haar pen zit! Jonge lezers die toe zijn aan een 'echt' leesboek zullen snoepen van dit verhaal. De lengte van de zinnen blijft beperkt en ook de gebruikte woordenschat zal geen struikelblok vormen. Het gladde papier en de vele levendige illustraties doen de rest. Zo toont de covertekening zowel de vrolijkheid van Maxi als de verbazing van Paula. Het lijkt wel een beeld uit een tekenfilm! Net door de vele tekeningen kan dit boek ook perfect voorgelezen worden. Een magisch leestussendoortje!

Met De waanzinnige boomhut-reeks veroverden Andy Griffiths en Terry Denton een vaste plek in de kinderboekenwereld. 130 verdiepingen en tien boeken later, breidt dat universum zich steeds verder uit: zo zijn er intussen 'Waanzinnige moppenboeken' en 'Doeboeken', maar ook informatieve weetjesboeken onder andere over het lichaam. En dan is er ook deze spin-off nog. Eerder verschenen Ontzettend irritant en Ontzettend stom, nu ligt Ontzettend smerig binnen handbereik.

Is het smerig? Vast en zeker! Het boek zet onmiddellijk de toon met een lijstje met '101 heel smerige dingen'. Ik betrap me er tijdens het lezen herhaaldelijk op dat ik mijn neus optrek en even moet slikken. Vooral de welig tierende maden werken op mijn spijsverteringssysteem en mijn lachspieren.

Griffiths en Denton slagen er ook nu weer in om de humor zowel in de tekst als in de illustraties rijkelijk te verwerken. Een vraatzuchtig en eigenwijs badeendje ontfermt zich over de paginanummering en de tekeningen in de kantlijn sturen je van het kastje naar de muur. Op 9 totaal verschillende manieren krijgt de lezer smerigheid over zich heen gestort. Van een opsommend lijstje, over een gedicht vol rijm en voetnoten via een korte graphic novel naar een toneelstuk met een cast van dode vliegen. Viezigheid is in overvloed aanwezig. Mijn persoonlijke favoriet is 'De taart des doods, een kies-je-eigen-bakavontuur' waarin Andy voor moederdag een taart wil bakken. Na elke alinea krijg je de keuze welke richting je het verhaal laat opgaan. 

Bereid je als lezer van Ontzettend Smerig voor op hilarische avonturen vol maden, waterig spruitjesslijm, dodevliegenkots en superslakken! Niet geschikt voor lezers met een gevoelige maag of een afkeer voor viezigheid. Uitermate geschikt voor protjeslatende en neuspeuterende viezeriken met een stevig gevoel voor humor. 

Een prentenboek over een heel schattig hondje Pipo die moeilijk kan stilzitten, heen en weer stuitert, ja zegt wanneer hij nee bedoelt..

De leerlingen van mijn klas (eerste leerjaar) waren direct in de ban van het kleine, schattige hondje Pipo. Elke pagina telt een heel grote prent en verschillende woorden die ook groter zijn geschreven of extra illustraties. Op elke pagina is nog heel veel extra te ontdekken. Heel weinig tekst en grote afbeelding, dat is gewoon fantastisch! Als leerkracht kan je hier goed mee aan de slag en het verhaal voorlezen en heel veel extra stellen over wat nog allemaal te zien is op de pagina’s.

We zijn zelfs aan de slag gegaan met yoga want ook Pipo doet dat in het boek en mijn klasje wilde dat ook wel eens proberen. Ook begonnen sommige leerlingen zelf tips te zoeken om Pipo te helpen, wat zou hij nog allemaal kunnen doen om rustig te worden?Een boek dat zeker in het begin van het schooljaar aan bod kan komen. Kinderen hebben het soms moeilijk om stil te zitten of zijn snel afgeleid maar ze zien, zeker na het voorlezen van dit leuke prentenboek, dat het zeker oke is.

Het boek kan je perfect voorlezen vanaf 3 jaar, zelf lezen lukt bij mijn leerlingen nog niet volledig maar sommige vetgedrukte, grote woordjes kunnen ze wel lezen en dat vinden ze superfijn!

Een prachtige groene kaft waar 2 meisjes op afgebeeld staan. Duidelijk allebei uit een ander tijdperk. Ik laat me meestal niet verleiden door het lezen van de achterflap en laat het verhaal gewoon binnenkomen. Gewoon kon ik het echter helemaal niet noemen. Ik ben doorheen het verhaal gevlogen. De schrijfstijl van Joke Reijnders is gewoonweg heel verslavend. Ze brengt het verhaal op de Lindeheuvel heel natuurlijk over. Niks luguber, maar met zoveel passie dat maakt dat je wil doorlezen.

Wat als ik de achterflap wel had gelezen? Dan kwam ik te weten dat de Lindeheuvel een begraafplaats is. Waar Cornelia, die gestorven is in 1891, kennis maakt met de pas gestorven 11 jarige Olivia uit onze tijd. Cornelia die bijna een eeuw moest wachten tot er een leeftijdsgenootje bij hen op de heuvel kwam wonen, besluit dat Olivia en zij zeker vriendinnen moeten worden. Maar Olivia is helemaal niet blij om daar te zijn en daar heeft ze ook haar redenen voor. Zij doet alles wat ze kan om het de anderen niet gemakkelijk te maken.  Iedereen gaat Cornelia helpen om het verdriet en het geheim van Olivia een plaatsje te geven.

Het verhaal is geschreven vanuit Cornelia haar oogpunt. Voor kinderen is het gemakkelijker om vanuit iemands standpunt mee te gaan in het verhaal. De wil om vrienden te worden is zodanig omschreven dat je als lezers boos wordt als Olivia hier niet direct op ingaat. Je voelt als lezer ook de drang om hulp te bieden. Ik vind de impuls om mee te gaan in het verhaal heel sterk aanwezig. Ondanks dat de materie zwaar is, worden serieuze en grappige episodes met elkaar afgewisseld. Wat je gewoon nog sneller doorheen de bladzijden leidt.

Sterven is altijd moeilijk om met kinderen over te praten. Zeker als het kinderen zijn die vroegtijdig komen te overlijden. Vooral omdat kinderen op die leeftijd horen te spelen, plezier te maken, deugnieterij uit te steken, en ook ruzie moeten maken. Een boek kan dan altijd een groot hulpmiddel zijn om dit thema aan te snijden en bespreekbaar te maken. Niet alleen sterven staat hier als thema  … , maar ook het vertellen van geheimen, hulp aanbieden en hulp krijgen en aanvaarden. Alsook vriendschap die die soms onmogelijk lijkt maar toch tot stand kan komen tussen 2 tegenpolen.

Voor mij een van de mooiste boeken die ik dit jaar las.

Een hond die in een vuilnisbak woont en graag zijn verjaardag viert. Een raar idee, maar een goede start van een knotsgek kinderboek.

Voor mij persoonlijk kwam het verhaal soms wel eens een beetje chaotisch over, maar ik denk dat dat voor kinderen wel interessant is. Het houdt je als lezer voortdurend op het puntje van je stoel. De hele tijd word je van de ene gebeurtenis in de andere gegooid en vraag je je af wat er nog gaat gebeuren.

Verder wordt het verhaal ondersteunt door leuke, kleurrijke prenten. Daarnaast leest het ook heel vlot en is het geschreven met makkelijke, begrijpbare taal. Dit zorgt ervoor dat kinderen die al wat aardig kunnen lezen, dit boek perfect zelf kunnen lezen en begrijpen. Voor de wat kleinere lezers kan je dit grappige boek ook gewoon voorlezen.

Kinderen gaan zeker en vast kunnen lachen om de gekke avonturen van Stinkhond en Plattekat. Maar ik vind ook wel dat er belangrijke thema’s aan bod komen. Het hebben van ouders en vrienden en wat dat doet met een mens bijvoorbeeld. Dus ik denk dat je daar ook leuke gesprekken over kan hebben met kinderen, thuis of in de klas.

Zeker een aanrader voor als je eens goed wil lachen, ook als volwassene. (En psssttt… Plattekat is mijn favoriete personage)

Als je een kind kent dat weg is van kastelen, dan is dit boek zeker een aanrader. Kastelen is een informatief boek waarin je van alles te weten komt over verschillende kastelen van over de hele wereld.

Het boek begint met te vertellen wat voor verschillende soorten kastelen er zijn, in welke vormen ze voorkomen, wat de voor- en nadelen zijn van elke vorm, …  Daarna word je meegenomen op een trip doorheen de geschiedenis van verschillende, beroemde kastelen. Die geschiedenis wordt op zo een leuke manier verteld dat je als volwassen wel moet meelachen. Tussen de kastelen door kom je ook te weten wat voor wapens er bestonden in de middeleeuwen, welke jobs er allemaal waren in een kasteel, hoe een wapenschild werd gemaakt, etc. Het boek is echt een bron aan informatie.

Kastelen is in begrijpelijke taal geschreven, moeilijke woorden worden uitgelegd en ondersteund met afbeeldingen. Maar ook achteraan in het boek is een verklarende woordenlijst terug te vinden. De illustraties van de kastelen en hun interieur zijn om bij weg te dromen. Bij elke tekening en/of foto staan kleine stukjes informatie over hoe een belegering in een kasteel eraan toeging of waar een kamer nu juist voor diende.

Dat het boek kastelen van over de hele wereld aan bod laat komen vind ik een enorm pluspunt. Zo leren kinderen over de diversiteit en de gelijkenissen in onze geschiedenis van bijvoorbeeld kastelen en ridders/samoeraikrijgers.

Dit is zeker een boek voor stoere kinderen die geobsedeerd zijn door geschiedenis, ridders en kastelen. Maar ook voor volwassenen die wel eens durven wegdromen bij de architectuur en sprookjesachtige wereld van deze gebouwen. Zeker en vast een enorme aanrader.

Leo Bormans, de auteur, kennen we allemaal van de ‘Geluk’ reeksen. Dit is zijn 2e boek om peuters en hun opvoeders ook te inspireren rond geluk. Dit boek gaat het over zingen, helpen en zoeken en steeds met de link (vanuit wetenschappelijk onderzoek) naar wat echt gelukkig maakt. Dus samen zingen, elkaar helpen en zoeken naar wat waardevol is. Rosalien Helsen, de illustrator, koos voor eenvoudige, herkenbare poppen en voorwerpen, alles speelt zich af in een decor, het is bijna alsof je echt in het decor kan kruipen. Zeker een bruikbaar boek om met je peuters thuis, school, kinderopvang aan de slag te gaan.

Eerst samen een herkenbaar verhaal lezen. Na het verhaal volgt een ‘aan de slag’ pagina, waarin je een drieluik kan vinden: knusselgesprekken, tips voor de voorlezer en knutseltips. Bij de knusseltips staan een aantal suggesties om in gesprek te gaan rond het verhaal. Mijn gouden tip is om ook steeds stil te staan bij de beschrijving, omschrijving van de gevoelens die het onderdeel oproepen. Bijvoorbeeld: welke gevoelens je krijgt als je helpt of geholpen wordt.

Bij de tips voor de voorlezer vind je een uitleg (heel mooi en sterk omschreven) waarom zingen, helpen en zoeken zo krachtig kunnen zijn. Neem deze tips zeker mee in de verdere uitwerking, gesprek met je kind(eren), zorgen voor een sterke, intense momenten. 

Het laatste zijn de knutseltips, waarbij je niet veel nodig hebt - en dat vind ik zeer sterk. Iedereen kan een knutseltip realiseren. Hier en daar staan in het boek waardevolle quotes. Gebruik ze om te filosoferen. Wat ik jammer vond is dat er in de knutseltips te veel verkleinwoorden terugkomen. Een systeempje, kaartjes, blikjestelefoon … voor peuters zijn dat kaarten en hoeven we onze taal niet te verkleinen voor hen. STERKE taal en woordenschat aanbieden is zo belangrijk. Daarnaast vind ik het jammer dat er in het hele concept enkel een mama is en een juf. Wat zou het toch zo sterk geweest zijn om er een papa of mannelijke leerkracht bij te betrekken.

Ella wil graag een hond. Zo graag dat ze beslist om zelf een hond te maken, eentje uit papier en verf. Een grote, bruine met witte vlekken. Maar dan krijgt ze een broertje en dat vindt Ella niet zo leuk, want ze wou toch graag een hond. Dus fantaseert ze dat haar zelfgemaakte hond echt wordt. Dit is het begin van een leuk avontuur met Raf, haar hond!

Ella wil een hond is een grappig en ontroerend verhaal voor beginnende lezers. Veel kinderen die een broer of zus krijgen, krijgen te maken met jaloezie. Zo ook Ella, ze vindt het allesbehalve leuk dat ze nu de aandacht van mama en papa moet delen met haar nieuwe broertje. Kinderen zullen dan ook wel veel herkenningspunten terugvinden in dit verhaal. De gefantaseerde hond, Raf, zorgt voor de grappige noot in het verhaal. De start van komische avonturen voor Ella. Het verhaal is opgesplitst in korte tekstjes van telkens 1 pagina. In het verhaal werden geen hoofdletters gebruikt, zodat beginnende lezers de tekst makkelijker kunnen lezen. Het zijn dan ook korte zinnen, met eenvoudige woorden. De gebruikte kleuren in het boek zijn wit, zwart, oranje en turkoois. Zowel in de lay-out als in de prachtige illustraties van Charlotte Dumortier. Het levert komische, mooie combinaties op, vooral de combinatie oranje-turkoois is echt magnifiek. De tekeningen stralen door hun eenvoud. Deze leuke illustraties zullen dan ook zeker bij veel jonge lezertjes in de smaak vallen. Dit boek is geschreven op AVI-E3 niveau en behoort tot een nieuwe reeks voor beginnende lezers!

Tanneke Wigersma schreef een leuk leesboek met een herkenbaar onderwerp dat jonge lezers zal bekoren. In de klas kan je elke dag een stukje voorlezen of het boek aanbieden aan een leerling om zelf te lezen. Het boek nodigt zeker uit tot interactie!

In dit ontroerende boek maken we kennis met Tijger, een dikke kater, die heel vergeetachtig is. Jacques Vriens, de bekroonde meesterverteller en auteur van dit knappe leesboek, weet meteen je aandacht te trekken met deze verstrooide en vergeetachtige kater. Tijger woont bij de oma en opa van Isa. Al snel blijkt dat opa ook wel vaak dingen vergeet of verstrooid is...

Vriens maakt op een ludieke en hartverwarmende manier het thema dementie bespreekbaar en maakt zo mooi de vergelijking tussen de kater die vergeetachtig is én de opa van Isa die aan dementie lijdt. Vriens doet dit op zo’n mooie, krachtige manier en gebruikt duidelijke taal op het niveau van het kind. Zo gebruikt hij zinnen als ‘Opa is af en toe in de war’ en  ‘In mijn hoofd is het af en toe donker’ die op een heldere manier toch de problematiek duidelijk maken.

Dit boek kan een mooie insteek zijn om te praten over dementie. Jonge kinderen die bv. ook een dementerende grootouder hebben, zullen hier dan makkelijker mee om kunnen gaan en kunnen er dan makkelijker over praten. Dit leesboek is geschreven op AVI E3 niveau, zodat beginnende lezertjes dit boek zelf kunnen lezen of samen kunnen lezen met een ouder. 

Het boek leent zich ook om interactief voorgelezen te worden in de klas, daar het opgedeeld is in korte hoofdstukken. Enkele hoofdstukken voorlezen is al voldoende om kinderen enthousiast te maken om het zelf verder te lezen! 

Saskia Halfmouw, de illustrator van Tijger-in-de-war weet met haar illustraties de tekst mooi tot leven te brengen. Zeer blij met deze gewijzigde heruitgave van Tinus-in-de-war die in 1991 bekroond werd met een Zilveren Griffel.

Ben jij een kind dat geïnteresseerd is in geschiedenis, aardrijkskunde en natuur? Dan is dit het perfecte boek voor jou! In Terry Dentons echt serieus geweldige gids voor alles neemt Terry Denton je mee op een avontuurlijke reis door de tijd. Je leert op een ludieke manier over de oerknal, waar sterren van gemaakt zijn, hoe de aarde en het leven erop is ontstaan, hoe de tijd werkt, … Dit is dus het perfecte boek voor jonge wetenschappers.
De moeilijke termen die aan bod komen zoals fotosynthese of bioluminescentie worden op een kindvriendelijke manier uitgelegd aan de hand van duidelijke voorbeelden, mooie tekeningen en grappige cartoons. Maar ook de feitenvakjes geven soms die extra info om dat stukje net iets beter te begrijpen. Of het zijn gewoon leuke weetjes. 

Kinderen uit het vierde leerjaar / groep zes of ouder kunnen dit boek prima zelfstandig lezen. Jongere kinderen zullen daarentegen misschien nog wat moeite hebben met het begrijpen of het lezen van de eerder genoemde, moeilijkere woorden. 

Ook als leerkracht vind ik dit boek een enorme meerwaarde. Wat ik hier persoonlijk, als juf, in heb geleerd kan ik gebruiken tijdens mijn lessen wereldoriëntatie en actualiteit. Ik denk dan ook dat als een kind belangstelling toont voor deze onderwerpen, het hier zijn lezershart wel in vindt. 

Met dit boek maakt Terry Denton “moeilijkere” wetenschap toegankelijk voor jongere kinderen en hij pakt dat aan op een  super leuke manier. Echt de moeite waard om eens te lezen en iets nieuws bij te leren.

Op een dag brengt de papa van Nina die postbode is een brief mee naar huis omdat hij geadresseerd is aan “Het ministerie van oplossingen. Er staat geen plaatsnaam bij en hij weet dan ook  niet waar hij hem moet afgeven. Nieuwsgierig en aangetrokken door de brief, neemt Nina hem uit de tas en gaat ze hem op haar kamer stiekem lezen. De brief is van Ruben waarin hij vertelt dat hij gepest wordt en of het ministerie van Oplossingen hem kan helpen. Nina beslist om samen met haar vriendin Alfa zich over Ruben te ontfermen. Wat ze niet weet, is dat vanaf dan alles een hele andere wending zal nemen.

29 maart 2019 las ik de eerste keer dit prachtige boek van Sanne Rooseboom. Ik schreef nog geen recensies maar was toen al helemaal in de ban van het verhaal. Ik had hem doorgegeven aan mijn dochter en tot op heden ligt hij nog steeds bij haar in de klas samen met de vervolgboeken van deze reeks.

Ik heb als ambassadeur voor “De leukste kinderboeken” het boek herlezen en ik kan mijn besluiten van toen alleen maar beamen. Dit is een heel mooi, origineel boek. Het idee om mensen in het geheim te gaan helpen is een heel dankbaar thema. Na het lezen van het boek zullen sommige kinderen met het idee komen om een eigen ministerie te gaan opstarten. Ook in een klasgroep is dit boek een dankbare instap naar heel wat verschillende onderwerpen, zoals : pesten, sociale media, uiterlijk, racisme, blind zijn, ouderen … De kinderen in het verhaal zijn heel mooi bij elkaar gekozen. De vriendschap die tussen hen ontstaat zou misschien zonder die brief nooit tot stand gekomen zijn.  De genegenheid tussen de kinderen en mevrouw Vis (een van de eerste oprichters van het Ministerie van Oplossingen) is ook zo mooi in beeld gebracht.

De illustraties zijn het werk van Mark Janssens. De cover heeft heel aangename rustige kleuren. De ramen staan open en het werkt dan ook heel uitnodigend om die hardcover om te slaan. Binnenin zijn de illustraties in het zwart-wit. Ze zijn niet overweldigend maar heel gedetailleerd en zijn een mooie bijdrage aan de hoofdstukken die volgen.

Het verhaal is heel vlot geschreven. De hoofdstukken zijn niet te lang en maken je iedere keer weer nieuwsgierig en doen je gewoon verder lezen. Ik blijf fan. Dit boek is al toe aan zijn 17e druk, dus velen zijn het dan ook eens met mij!

Het was de eerste keer dat ik een Superjuffie boek in handen had en ik heb me geweldig goed geamuseerd! De eerste woorden waar ik aan denk bij dit boek zijn leerrijk, avontuurlijk en hilarisch. Superjuffie komt veel in contact met dieren en andere mensen en de humor daarin vond ik geweldig.

Daarnaast vond ik de kinderen Bo, Mila, Mimoen en Toby een geweldige, soms wat humoristische  meerwaarde geven aan het verhaal. De info die zij verschaffen over de dieren en het land Australië, maakt het voor kinderen heel makkelijk dit boek te begrijpen. Het leuke aan de kinderen (en ook de andere personages in het boek) is de diversiteit. Dat viel mij onmiddellijk op en was heel leuk om te lezen.

Het boek leest heel vlot en is makkelijk te begrijpen. Ook de illustraties van Annet Schaap maken het boek nog meer begrijpelijk (bijvoorbeeld de tekeningen van de verschillende dieren). Ik zou het graag willen voorlezen, maar ook zelfstandig lezen zal geen probleem vormen.

Als leerkracht kan je hier ook veel mee in de klas. Van muzische opdrachten over de dieren tot het hebben over de evolutietheorie van Darwin, opwarming van de aarde, het verzorgen van brandwonden, … Er worden zo veel verschillende thema’s aangehaald in dit boek dat het bij veel verschillende soorten lessen kan passen. Er worden in dit boek namelijk veel relevante vragen gesteld waar kinderen zelf mee kunnen zitten.

Zelf ben ik helemaal fan geworden van Superjuffie en ik denk dat ook de leerlingen met veel plezier dit verhaal zullen lezen.

Dit informatieve boek springt meteen in het oog met het gigantische vraagteken omgeven door een zilveren rand vol angstaanjagende dinosaurussen. Er is duidelijk nagedacht over de prachtige hardcover kaft van dit non-fictieboek. Het boek vertrekt dan ook van vragen die kinderen kunnen hebben over dinosaurussen. 

In de inhoudstafel vooraan in het boek vind je een handig overzicht met een bundeling van alle vragen opgedeeld in 5 subthema’s.

Ontdek allerlei fascinerende weetjes over de tijd van de dinosauriërs, leer meer over hun anatomie, hun zintuigen en gedrag, het uitsterven van de dinosaurus en ga zeker mee op dinosaurusonderzoek.

Elke pagina is een wonder om te ontdekken: prachtige levensechte illustraties, duidelijke, korte tekstfragmenten én bovendien telkens een korte quiz bij elke vraag waarbij je kan testen wat je geleerd hebt. Sommige antwoorden vind je op dezelfde bladzijde, maar andere moet je opzoeken of raden. De juiste antwoorden kan je ook achteraan in het boek terugvinden ter controle. 

Dit boek kan je thuis gebruiken maar is ook ideaal om in de klas te gebruiken. Laat de kinderen een vraag kiezen waar ze meer over te weten willen komen. Laat hen de pagina opzoeken en de weetjes hierover lezen. Plak op voorhand een kleefbriefje over de quizvragen. Je kan hen de tekst individueel laten lezen of per twee, maar je kan de tekst ook nog eens meegeven om thuis te lezen. (een tekst herhaald lezen, zorgt voor meer begrip). De dag nadien kan je hen dan de quizvragen aanbieden. Welke kinderen weten de antwoorden?

Een ander leuk idee is om per twee een vraag te laten voorbereiden. Laat hen de weetjes lezen van hun gekozen vraag en deze dan nadien op een leuke manier voorstellen aan de andere kinderen. Plezier verzekerd!

Dit magnifieke informatieve boek is ideaal voor nieuwsgierige kinderen vanaf 9 jaar!

*Add a little confetti to each day!*

Stijn de Paepe, de huisdichter van de krant De Morgen, bracht afgelopen jaar een poëziebundel uit voor kinderen. Het resultaat is een indrukwekkende verzameling versjes, opgedeeld in thema’s dichtbij de leefwereld van het kind: thuis, familie, slapen, spelen, feesten,... De gedichten zijn speels, fris, herkenbaar en bevatten heel wat humor! Illustrator Puck Koper brengt de poëzie tot leven in haar eigen vrolijke stijl. Haar kleurenpallet is vrij sober; ze werkt enkel met de basiskleuren rood, geel, blauw en fuchsia wat voor een visueel interessant effect zorgt. Leuk om thuis voor te lezen of als poëtisch ‘tussendoortje’ in de klas. Dit boek is werkelijk een feestje om te lezen!