Kermiskind
Kermiskind
De nieuwe Vriens over een reizend theater
Rosa reist samen met haar familie het land door om op kermissen in theatervoorstellingen te spelen. Maar eigenlijk vindt Rosa toneelspelen verschrikkelijk. Als kleuter moest ze al meedoen en stond ze te huilen op het podium. Nu ze ouder is, speelt ze braaf haar rolletjes, maar ze zou liever bij de draaimolen helpen of achter de kassa zitten. Gelukkig heeft Rosa Teunis, de zeventienjarige jongen die de sterren van de hemel speelt in hun toneelstukken, vooral in de vrouwenrollen. Met hem sluit ze een dierbare vriendschap en ze komt erachter dat hij een groot geheim heeft.
Maar dan krijgt Rosa's vader een ongeluk. Oom Gerrit neemt de leiding over en gedraagt zich als een tiran. Wanneer hij Teunis wil ontslaan, komt Rosa met haar vriend in actie. Zo ontdekt Rosa dat ze toch meer voelt voor het theater dan ze wil toegeven. Lukt het Rosa en Teunis om oom Gerrit te stoppen?
Kermiskind is het nieuwe kinderboek van Jacques Vriens voor kinderen vanaf 10 jaar. Een prachtig historisch verhaal over een reizend theatergezelschap dat zich afspeelt op een kermis rond 1920. Als geen ander weet meesterverteller Jacques Vriens de geschiedenis van de jaren 20 tot leven te brengen voor de jonge lezer.
Leeftijd
Verschijningsdatum
ISBN
Uitvoering
Download lesbrief (4.66 MB)Auteur van dit boek
Jacques Vriens (1946) wilde als kind toneelspeler, schrijver of schoolmeester worden. Hij werd het uiteindelijk allemaal. Tegenwoordig staat hij niet meer voor de klas, maar toneelspelen en schrijven doet hij nog altijd graag. Vriens is onder meer bekend van zijn verhalen over Tommie en Lotje, zijn schoolromans, zijn historische boeken, de series over De Bende van de Korenwolf en De Kinderen van het Kattenpleintje. Hij heeft veel prijzen in de wacht gesleept, zoals meerdere Griffels, de Archeon Thea Beckmanprijs en de Prijs van de Nederlandse Kinderjury. Zijn boeken Achtste-groepers huilen niet en Oorlogsgeheimen zijn verfilmd en alle twee bekroond met een Gouden Kalf. Van Tien torens diep werd een tv-serie gemaakt. In de afgelopen 40 jaar werden ruim 4 miljoen boeken van Jacques Vriens verkocht. Jacques Vriens woont in Limburg met zijn vrouw Thérèse. Samen hebben ze twee zoons en drie kleinkinderen.
Dit vinden onze ambassadeurs:
Een knappe inkijk in het oude kermisleven
Rosa groeide op als kermiskind. Al haar hele leven trekt ze van dorp naar dorp, van kermis naar kermis met de theatertent. Ze houdt van de uitgelaten sfeer, geniet van de gratis ritjes en helpt graag aan de kassa. Alles is beter dan op het podium staan en bekeken of uitgejoeld te worden door het beschonken publiek. Rosa voelt zich onzeker op de planken. Gelukkig fleurt Teunis, de nieuwe jonge acteur, sinds kort haar dagen wat op. Iedereen geniet van zijn acteerprestaties en zijn aangename gezelschap. Enkel oom Gerrit wil zo snel mogelijk van Teunis af. Waarom heeft haar oom iets tegen de jongen?
Wat een prachtige cover! Het beeld straalt ontzettend veel gezelligheid uit, maar kan tegelijkertijd ook perfect de twijfel en onzekerheid van Rosa vatten.
Met Kermiskind geeft Jacques Vriens ons een inkijkje in het oude kermisleven. Het verhaal speelt zich af in het jaar 1925. Een kantelmoment voor deze rondreizende theaterfamilie want de concurrentie met de stille film staat op het punt los te barsten. Een dorpskermis is hét moment waarop de inwoners de teugels vieren en hun spaargeld kwistig uitgeven aan attracties en drank. Alle kermisfamilies werken hard om hun deel van de centen binnen te rijven. In al deze drukte groeit Rosa op en ze stelt zichzelf steeds meer in vraag. Waarom blijft ze zichzelf zo kwellen op dat podium? Is dit de toekomst die ze voor zichzelf wil? Wie is ze en wat wil ze zijn? Tegelijkertijd ontspint zich het verhaal van Teunis, die schittert in vrouwenrollen en Rosa leert om op te komen voor zichzelf. Maar de maatschappij en zelfs de losse kermiskliek zijn niet ruimdenkend genoeg als het om de diepste gevoelens van Teunis zelf gaat.
Vriens schrijft heel toegankelijk. De korte hoofdstukken zijn vlot geschreven en er zit veel vaart in de verhaalopbouw. Tijdens het lezen lijk je het geroezemoes van de kermisklanten te horen en snuif je de geur van de poffertjes op. Ik ben Vriens dankbaar voor deze nostalgische trip naar het verleden. Respect en bewondering ook voor het harde werk op de kermis!
