Antje Triest
Ik was als kind al verzot op boeken, omdat boeken een wereld openen waar alles kan en alles mag.
Kinderboeken worden geschreven met de blik van een kind, wat veel meer kans geeft tot verwondering en fantasie.
Bespreking(en) door Antje Triest
Ik ben altijd nieuwsgierig naar de dromen van kinderen. Wat willen ze later worden als ze groot zijn, hoe zal hun leven eruit zien?
Sommige kinderen hebben al heel vroeg een duidelijk plan: ze willen dokter worden, fietsenmaker, zangeres, of bij de brandweer gaan werken. Allemaal stoere beroepen, die ook echt bestaan. Dan heb je kinderen zoals mijn dochter, die al heel vroeg wist dat ze kruidenheks wou worden. Al iets verder van het gewone leven, maar in een modernere versie (herboriste) nog steeds mogelijk. En dan heb je nog kinderen die het echt niet weten…. Voor hen is er nu dit pseudo –wetenschappelijke boek waarin 238 knotsgekke beroepen uit de doeken worden gedaan. In korte en langere verhalen, interviews, advertenties, opstellen en cartoons leer je alles wat je er altijd al over wilde weten. De weetjes zijn absolute onzin, maar ooh zo grappig.
Een heel leuk boek om op een willekeurige bladzijde open te slaan, om vlug iets te lezen over het beroep dat daar beschreven wordt, al is de kans zeer groot dat je hem gewoon in één ruk uitleest.
Bij het bekijken van de kaft dacht ik aan een prentenboek, een verhaal met prenten dus.. Maar nee, het is waarschijnlijk het mooiste weetjesboek dat ik ooit zag. Een heel boek vol met boeiende weetjes over de zon, over wat mensen over de zon weten, en sinds wanneer.
Ik ben meestal niet zo'n weetjesboek-lezer, geef mij maar spannende verhalen, maar dit boek boeide enorm, de illustraties zijn prachtig, de stukjes tekst staan zo geordend dat je na het lezen van één weetje meteen een ander weetje wil lezen. Geen boek om in één ruk uit te lezen, wel een boek om door te dwalen en hier en daar iets te lezen, omdat je weet dat je het later wel weer eens pakt om er verder in te lezen en nieuwe dingen te leren over de zon.
Een boeiend boek om samen te lezen, te ontdekken en over te praten, of om zelf te lezen vanaf een jaar of 9 schat ik.
Toen ik dit boek zag had ik dubbele gevoelens: het verhaal van Romeo en Julia is algemeen bekend, wordt het niet saai om een verhaal te lezen dat iedereen al kent? Of is dit een heel nieuw verhaal?
Ik legde het nog 2 dagen weg en begon toen met lezen. Al gauw was ik helemaal geboeid. De verwijzingen naar het gekende verhaal zijn zo duidelijk en toch geeft de schrijver er een heel moderne twist aan, met humor en liefde en natuurlijk ook het nodige drama. In het boek zijn geen illustraties, maar het boek is zo beeldend geschreven dat ik de hele scène zo voor me zie.
Na mij las mijn 12 jarige dochter het boek, ze was geboeid en lachte ook regelmatig. Ze vertelde me na het lezen dat ze het een heel leuk boek vond, en dat ze blij was dat ze op school het echte verhaal van Romeo en Julia behandeld hadden. Daardoor kon ze het boek vlot lezen en was het ook grappig.
Dummie de Mummie deel 0: Een jonge prins in het oude Egypte
Tosca Menten
Toen ik dit boek in handen kreeg was ik meteen blij. Ik las ooit al 1 Dummie de Mummie, en vond die toen echt leuk. Dat ik er nadien geen andere meer las komt niet omdat ik die ene niet leuk genoeg vond, meer omdat het er gewoon niet van kwam. Wanneer ik de kaft bekijk vallen me 2 dingen op: dit is deel 0, wat redelijk ongebruikelijk is, en de kaft is veel donkerder van kleur dan die van de andere Dummie boeken. De illustraties blijken ook van een andere illustrator te zijn.
Eens ik begon te lezen las het boek als een trein. Er zit vaart in het verhaal, en het boek is vooral ook heel grappig. Heerlijk om te lezen hoe Noezi door iedereen als een fantast wordt beschouwd omdat hij nu eenmaal niet zomaar wil geloven dat de goden over alles beslissen. Prachtig ook dat Hepsetsoet, de man die Dummie moet voorbereiden op zijn verdere leven zo vastgeroest zit in dat Godsdienst, dat hij zelf niet meer kan nadenken.
Ook mijn dochter van 11 las het boek in een paar uur uit, en gierde daarbij af en toe van het lachen.
Op school zou je rond dit boek goed kunnen werken rond de Egyptische goden (de goden die in het verhaal voorkomen opzoeken op het web) rond de Egyptische cultuur (piramides bouwen, Egyptisch schrift en tekeningen) of rond ‘anders zijn’. Het ziet er namelijk naar uit dat Dummie koning zal moeten worden, en dat maakt hem in zijn ogen behoorlijk anders op een negatieve manier.
Maar bovenal is het denk ik gewoon heel belangrijk dat je geniet van het lezen van het boek. Zelf lezen kan voor goede lezers zeker vanaf het derde leerjaar, voorlezen al wat vroeger.